Kunlardan bir kun, Sulton Husayn, vazirlarining yolg‘on so‘zlariga ishonib, Navoiyni zindonga buyuribdi. Ko‘p vaqt o‘tmay, Navoiyning gunohsizligi ma’lum bo‘libdi. Sulton Husayn Navoiyni zindondan chiqarishlarini buyuribdi. Navoiy chiqishga unamabdi. Podshoning qamash va chiqarish haqida bergan farmoniga ajablanganini bildiribdi.
Navoiyni zindondan chiqarish uchun urinibdilar, foyda bermabdi. Eng keyin Navoiyga yaqin kishilaridan birining maslahati bilan uning yoniga bir ahmoqni zindon qilibdilar. Navoiy u ahmoqdan bezor bo‘lib, zindondan chiqishga rozilik beribdi.