OʼZ  ЎЗ  РУ  EN

Minnayxon Jumanazarova

Vatan

Daryoyu dengizing, ko‘lingni yozdim,
Asqar tog‘laringni, cho‘lingni yozdim,
Uchi-oxiri yo‘q yeringni yozdim,
Ilhom bulog‘imning ko‘zisan, Vatan!

Necha turli qushlar, ne jonvorlaring,
Yashil to‘qaylaring, so‘lim bog‘laring,
Nurga cho‘miltirar alvon tonglaring,
Mehribon onamning o‘zisan, Vatan!

Sahrolarda jonim halak yugurdim,
Loyqa suvlaringda suzdim, cho‘mildim,
Baxtim shu – Ona yurt, senda tug‘ildim.
Kindik qonim tomgan yerimsan, Vatan!

Daryoyu dengizing, ko‘lingni yozdim,
Asqar tog‘laringni, cho‘lingni yozdim,
Uchi-oxiri yo‘q yeringni yozdim,
Ilhom bulog‘imning ko‘zisan, Vatan!


Yaxshi-yomon kunlarda

Bir yelka bo‘lsa ekan, -
Boshingni qo‘yadigan.
Unutib bor dunyoni
Yeb-ichmay to‘ysang ekan.....

Bir do‘sting bo‘lsa ekan,
Dardingni oladigan.
Yaxshi-yomon kunlarda
Yoningda qoladigan.....

Dushmaning ham mard bo‘lsa,
Hayratga solgudayin.
Yo aylansa jon-tanga,
Yo o‘tga solgudayin.

Shular bari jam bo‘lsa.
Qolmas edim g‘aflatda...


Ketmoq uchun kelganman

Qancha suluv gul bo‘lsa-da, so‘lar bir kun,
Shon-shavkatli saroylar ham to‘zar bir kun,
Tarqab ketar har qandayin bozor bir kun,
Ellar aro yod etilar so‘zim mening,
So‘zim aro yashagayman o‘zim mening.

Boylik quvib o‘zgalarga yalinmadim,
Amal so‘rab ravon yo‘lda ko‘rinmadim,
O‘z o‘tovim, o‘z boshpanam – Vatanim bor,
Adolatda, haqiqatda kuchim mening,
Shuning uchun o‘tkir poki-tishim mening!

So‘z ham – davlat, podshodirman mening o‘zim,
Bosh oladi o‘tkir qilich – she’rim, so‘zim,
Ko‘zga surma har bir bosgan izim mening,
Shukrim ko‘pdir yaratuvchim – bir Ollohga,
Ketmoq uchun kelgandurman bu saroyga!

Qayga borsam xalqim o‘zing — qaytar joyim,
Borim o‘zing, yo‘g‘im o‘zing — sensan doim,
Yel bo‘lib es, men — ko‘kdagi to‘lin oying,
Aylanayin qoragina ko‘zim mening!
Ko‘zim emas, jon-jigarim, o‘zim mening!!

Qancha suluv gul bo‘lsa-da so‘lar bir kun,
Shon-shavkatli saroylar ham to‘zar bir kun,
Tarqab ketar har qandayin bozor bir kun,
Ellar aro yod etilar so‘zim mening,
So‘zim aro yashagayman o‘zim mening!


Yolg‘izlik

Boyagi bog‘larning bog‘boni o‘zga,
O‘zga nihollari, o‘zga gullari....
Mevasi bosh egib egilmas bizga,
Hatto maysalarning o‘zga nurlari.

Eski narsa bari – yangi bo‘yangan,
Eski suruvlarda qolmabdi izlar.
Said Ahmad ham yo‘q hassa tayangan,
Muhammad Yusuf yo‘q yurakdan so‘zlar.

Yangi bahonada damlanadi osh,
Diydor g‘animatdir – tushunarli hol.
Quloqlar eshitar, ko‘z ko‘rar takror,
Do‘rmon bog‘larida yangicha jamol!

Ammo men yolg‘izman, bog‘ yolg‘iz, yakka,
Neni izlab keldim, neni yo‘qotdim?!
Sog‘inchlar o‘rnashar yana yurakka,
Nega kelganimni bilolmay qaytgum...

2011 yil Do‘rmon

Qoraqalpoqchadan Muzaffar Ahmad tarjimalari

Saytimiz rivojiga hissa

Uzcard: 8600 5504 8563 9786

© 2004-2020 - Ziyo istagan qalblar uchun! Saytda taqdim etilgan elektron manbalardan faqatgina shaxsiy mutolaa maqsadida foydalanish mumkin. Tijoriy maqsadlarda foydalanish (sotish, chop etish, ko‘paytirish, tarqatish) qonunan taqiqlanadi. Saytdan materiallar olib chop etilganda manzilimiz koʻrsatilishi shart.